Zakażenia dróg oddechowych stanowią najczęstszy problem z jakim spotykamy się w codziennej praktyce ambulatoryjnej. Leczenie tych schorzeń opiera się zazwyczaj na rutynowym stosowaniu antybiotyków i sulfonamidów co skutkuje narastającym zjawiskiem oporności  bakterii na większość stosowanych antybiotyków. Chociaż postępowanie w często występujących wirusowychzakażeniach układu oddechowego nie wymaga stosowania antybiotyków, często są one przepisywane pacjentom, co prowadzi co narastania oporności bakterii .

Jak wyglądają relacje pomiędzy etiologią  a leczeniem?  Otóż,  ponad 75% zakażeń dróg oddechowych ma etiologię wirusową, a w leczeniu tych zakażeń w ponad 75% przypadków stosowana jest antybiotykoterapia. Przyczyny tego zjawiska to :

• trudności z określeniem etiologii
• brak  w codziennej praktyce prostych, swoistych testów diagnostycznych
• duża liczba i różnorodność wirusów odpowiedzialnych za zakażenia dróg oddechowych
• brak leczenia przyczynowego.

Jak postępować w wirusowych zakażeniach dróg oddechowych? Jedynym trafnym wyborem jest leczenie objawowe. Wybór leczenia uzależniony jest od czasu trwania choroby, czyli od jednej z dwóch faz zakażenia wirusowego:

• Œ fazy naczyniowej
•  fazy komórkowej

Istnieje możliwość rozwoju III fazy- powikłań pod postacią wtórnego zakażenia bakteryjnego, które wymagają  prowadzenia antybiotykoterapii.

W fazie naczyniowej nasze postępowanie ma na celu łagodzenie bólu , kaszlu i obturacji (leki przeciwkaszlowe i „odtykacze”) oraz zahamowanie produkcji śluzu.

W fazie gęstego śluzu głównym celem terapii jest rozrzedzenie wydzieliny poprzez :

• nawadnianie chorego, nawilżanie powietrza
• leki mukolityczne, mukokinetyczne,  drenaż

Rozrzedzenie i ewakuacja zalęgającej gęstej wydzieliny zmniejszają  ryzyko powikłań i znacznie poprawiają  samopoczucie chorego.

Leki udrożniające nos zapobiegają powikłaniom bakteryjnym!  Udrożnienie nosa jest warunkiem skutecznego leczenia rhinosinusitis! (ważniejsze od leczenia  p-zapalnego, np. NLZP).

W leczeniu objawowym szeroko stosowane są leki pochodzenia roślinnego, które powodują upłynnianie gęstej, zalegającej wydzieliny oskrzelowej, hypersekrecję oskrzelową oraz działają wykrztuśnie. Preparaty   pochodzenia roślinnego  o udokumentowanych leczniczych właściwościach to wyciągi z takich roślin jak czarny bez,  dziewanna, lipa, werbena ,  czy pochodząca  z Indii Andrographis paniculata. Dzięki wielokierunkowemu działaniu powodują rozrzedzenie i zmniejszenie lepkości wytwarzanego przez błonę śluzową śluzu. Ułatwia to transport śluzowo-rzęskowy, odkrztuszanie wydzieliny, zmniejsza obturację dróg oddechowych.

Podsumowując:

• Większość zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych  ze względu na wirusową etiologię ma charakter samoograniczający i wymaga tylko wspomagającego leczenia objawowego.  Nie nadużywajmy antybiotyków!
  • Leki pochodzenia roślinnego stanowią cenne uzupełnienie objawowej terapii  wirusowych zakażeń układu oddechowego. Oprócz działania antyseptycznego  i mukolitycznego wykazują również działanie immunostymulujące.
  • Naturalne immunostymulatory mają niewiele działań ubocznych, są dobrze tolerowane, zarówno przez dzieci, jak i osoby dorosłe.