Drgawki  u dzieci a  zwłaszcza  stan padaczkowy (status epilepticus)  powstaje   gdy    zawodzą naturalne mechanizmy odpowiedzialne za przeciwdziałanie i ustąpienie napadu padaczkowego.

Prowadzi to do przedłużania się czasu trwania pojedynczego napadu padaczkowego lub występowania napadów kolejno po sobie uniemożliwiając powrót do podstawowego stanu świadomości.  Klasyczny  podział  oparty  jest  na  kryterium  czasu : podział  na  GCSE i NCSE

• Przedłużający się pojedynczy napad lub następujące kolejno po sobie napady
• GCSE  > 5 min. (nie dotyczy dzieci poniżej 5 r.ż)
• NCSE – zaburzenia stanu świadomości

                > 30 min z wyładowaniami 

                      napadowymi w EEG

 

Stosuje  się  także  podział etiologiczny

ž Objawowy stan padaczkowy (33%) – w przebiegu encefalopatii stacjonarnej (głównie pochodzenia okołoporodowego)

ž Ostry objawowy (27%) – powoduje go zbyt niski lub zbyt wysoki poziom leku u leczonych na padaczkę (odstawienie, przedawkowanie, interakcje), neuroinfekcje, urazy czaszkowo-mózgowe, hipoksja, zaburzenia elektrolitowe, hipoglikemia i inne zaburzenia metaboliczne, zatrucia (alkohol, leki, substancje psychoaktywne)

ž Przedłużające się drgawki gorączkowe (22%)

ž Idiopatyczy (15%) – brak uchwytnej przyczyny

ž W przebiegu encefalopatii postępujących (3%)

 

Rozpoznanie   opiera  się  na :

      Wywiadzie :

ž ustalić czas trwania napadu,

ž przeanalizować dotychczas podane leki,

ž zebrać wywiad infekcyjny, zapytać szczególnie czy występowała gorączka

ž wykluczyć lub wysunąć podejrzenie padaczki

ž wykluczyć uraz głowy

ž oraz możliwe zatrucie/używki

ž  

Badaniach  laboratoryjnych

ž morfologia, CRP, glukoza, RKZ, elektrolity, transaminazy, mocznik, amoniak,

ž poziom leków p/padaczkowych.

ž w razie podejrzenia zatrucia – panel badań toksykologicznych.

ž badania serologiczne/posiewy

 

Leczenie  :

 Zabezpieczenie funkcji życiowych

ž Przerwanie stanu padaczkowego i zabezpieczenie przed nawrotem

ž Ustalenie etiologii i leczenie przyczynowe

 

Najczęstszymi  błędami  w  leczeniu  są :

 

ž Brak rozpoznania (zwłaszcza NCSE)

ž Opóźnienie włączenia leczenia (najczęściej w postępowaniu przedszpitalnym)

ž Za niskie dawki leków (strach przed kardiodepresją, niewydolnością oddechową)

ž Zła droga podania leków (benzodiazepiny podawane domięśniowo)

ž Błąd w oszacowaniu czasu trwania napadu (brak danych lub źle zebrany wywiad)

ž Brak identyfikacji etiologii (hipoglikemia, inne zaburzenia metaboliczne, neuroinfekcje)

ž Niedostateczne zwalczanie gorączki