Określenie „refluks” oznacza zarzucanie zwrotne treści, w tym przypadku żołdkowej do przełyku, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Może być zjawiskiem fizjologicznym, zwykle bezpośrednio po posiłku, ale dzięki sprawnym mechanizmom obronnym (wydzielanie alkalicznej śliny, prawidłowa motoryka przełyku) nie wywołuje  negatywnych konsekwencji klinicznych.

O chorobie refluksowej mówimy, gdy dolegliwości wywołane refluksem żołądkowo- przełykowym powtarzają się z częstością wpływającą niekorzystnie na jakość życia i/lub dochodzi do uszkodzenia przełyku. Choroba refluksowa dotyczy przede wszystkim mieszkańców krajów rozwiniętych przemysłowo (Europa, Ameryka Północna).W Polsce choruje ok. 20%  populacji osób dorosłych.

Podstawowe objawy refluksu to: zgaga, odbijnie i uczucie kwasu w ustach, trudności lub ból przy połykaniu, bóle i pieczenie w kl. piersiowej. Najczęściej występującym objawem pozaprzełykowym ch. refluksowej jest kaszel. Jego występowanie wiąże się z mikroaspiracją treści żołądkowej do dróg oddechowych oraz z kaszlowym odruchem przełykowo-oskrzelowym.

Zgodnie z Klasyfikacją Montrealską  wśród objawów ch. refluksowej wyróżniamy zespoły przełykowe: objawowe i z uszkodzeniem przełyku oraz pozaprzełykowe.

Zespoły pozaprzełykowe o uznanym związku z ch. refluksową to:

syndrom kaszlu refluksowego,

syndrom refluksowego zapalenia krtani,

syndrom astmy refluksowej i

 syndrom refluksowych nadżerek na zębach .

Diagnostyka ch. refluksowej obejmuje wiele badań, takich ja: wywiady lekarskie, gastrofiberoskopię, pH-metrię, wielokanałową wewnatrzprzełykową impedancję z pH-metrią oraz prób ę z zastosowaniem inhibitora pompy protonowej. Jest to dość długi proces diagnostyczny.

Ch.refluksowa i astma są schorzeniami często współisniejącymi ze soba. Monitorowanie pH wskazuje, że 32- 84% pacjentów z astmą ma stwierdzony kwaśny refluks. Jednak nie ustalono do dzisiaj jednoznacznego związku przyczynowego pomiędzy  refluksem astmą.

Leczenie objawów pozaprzełykowych ch. refluksowej wymaga większej dawki inhibitora pompy protonowej i dłuższego stosowania leków niż w przypadku terapii objawów przełykowych.W przypadku podejrzenia refluksowego pochodzenia zapalenia krtani lub kaszlu lub istnienia innych objawów pozaprzełykowych ch. refluksowej leczenie podtrzymujące inhibitorami pompy protonowej zaleca się wyłącznie w przypadkach współistnienia objawów przełykowych.