Opieka okołooperacyjna jest ściśle zależna od przedoperacyjnej oceny stanu zdrowia, która powinna być wielokierunkowa i zależna od rodzaju dolegliwości i planowanego zabiegu chirurgicznego, oszacowania czynników ryzyka, wyników zleconych badań, a także interwencji w celu optymalizacji ogólnego stanu pacjentki i przygotowaniu jej do operacji. 

Niezwykle istotna jest ocena ryzyka okołooperacyjnego (niskiego, średniego lub wysokiego), w której  analizuje się przewidywane prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań okołooperacyjnych, poprzez opracowane modele i algorytmy prognostyczne zachorowalności i śmiertelności pooperacyjnej. Występowanie u operowanej pacjentki kilku czynników konsekwentnie i niezależnie od siebie implikuje określone zdarzenia w okresie pooperacyjnym. Dlatego kontakt z konsultantami jest niezbędny do określenia właściwych celów procesu optymalizacji leczenia w okresie pooperacyjnym. Jeden z najistotniejszych obszarów przedoperacyjnej oceny ryzyka, szczególnie u chorych onkologicznych, dotyczy układu krążenia. Służy do tego m.in. pięciostopniowa  klasyfikacja ASA (American Society of Anesthesiologist), stanowiąca istotny i niezależny prognostyk śmiertelności okołooperacyjnej. Do podziału na grupy ryzyka związanego ze znieczuleniem służy również wielowymiarowy system kryteriów wg Goldmana i Detsky’ego, natomiast skala Capriniego jest narzędziem do  oceny ryzyko indywidualnego rozwoju powikłań zakrzepowo-zatorowych.  

W zakres opieki pooperacyjnej wchodzi ścisła obserwacja i w razie konieczności wdrożenie natychmiastowego postępowania w przypadku podejrzenia obecności aktywnego krwawienia (pomiar parametrów życiowych) oraz niedokrwistości i/lub zaburzeń krzepnięcia (przetaczanie krwi, płytek, preparatów osocza – osocze świeże mrożone, krioprecypitat). Niezwykle istotnym elementem jest włączenie profilaktyki przeciwzakrzepowej (wczesne uruchamianie, najczęściej heparyny drobnocząsteczkowe), z uwagi na obecne czynniki ryzyka zakrzepicy żył głębokich, szczególniej w tej grupie pacjentek. Leczenie u chorych nowotworowych powinno być prowadzona podczas całego pobytu w oddziale oraz kontynuowane przez 4 tygodnie po wypisie do domu. Obowiązuje także ścisła obserwacja czynności nerek (bilans płynów, badania laboratoryjne), przewodu pokarmowego (niedrożność), układu oddechowego pod kątem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), układu krążenia (arytmie, zawał serca, równowaga elektrolitowa) oraz rany pooperacyjnej (zakażenie,krwiak).

Profilaktyka powikłań okołooperacyjnych, unikanie powikłań metabolicznych i prawidłowe żywienie łącznie z aktywną profilaktyką p/zakrzepową pozwalają na szybki powrót do równowagi metabolicznej i umożliwiają, jeśli to konieczne,  przejście do dalszych etapów leczenia onkologicznego (chemioterapia, radioterapia)