Pacjenci z dysfunkcją skurczową lewej komory- czy zawsze koronarografia jest najlepsza?
Nowe wytyczne postępowania w stabilnej chorobie wieńcowej, które zostały ogłoszone na kongresie w Amsterdamie uzależniają postępowanie z pacjentami z dysfunkcją skurczową lewej komory od objawów klinicznych. Jeśli pacjent ma objawy- zalecana jest koronarografia. Bezobjawowych pacjentów monitorujemy nieinwazyjnymi metodami takimi jak echokardiografia z dobutaminą, rezonans magnetyczny serca, scyntygrafia serca lub PET. Próba wysiłkowa połączona z badaniem EKG jest dopuszczalna tylko wtedy, jeśli ww. badania są niedostępne. Zmiana ważności próby wysiłkowej wynika z faktu, iż u bezobjawowych pacjentów badania obrazowe umożliwiają ocenę przebudowy i niedokrwienia mięśnia sercowego, co pozwala zaplanować dalszą strategię leczenia, również rewaskularyzacyjnego.
Montalescot G., Sechtem U., Achenbach S. I wsp. ESC Guidelines for stablecoronarydisease.
Komentarze (0)
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.